Ένα βιβλίο είναι η πιο υγιής επιλογή για τον ελεύθερο χρόνο σου...

Εμείς… που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια. 
Εμείς… που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…
Εμείς… που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι. 
Εμείς… που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.

Εμείς… που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…
Εμείς… που δεν ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.
Εμείς… που χωθήκαμε στη λάσπη για να σώσουμε ένα σκουλήκι από το ράμφος μιας κάργιας.
Εμείς… τα μπάσταρδα του Θεού, που ζούμε πάντα με τη φαντασίωση πως μας έχει αδυναμία…
Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα… και να ’χε φεγγαράδα… και ν’ αρμενίζαμε....

Από το οπισθόφυλλο..

Από τα καλύτερά της...

Κάποτε υπάρχει και ο δύσκολος τρόπος...είναι άλλωστε και η έσχατη λύση του συμπαντικού νόμου

Να λοιπόν τι σκέφτομαι σήμερα...

ΑΓΑΠΑΣ πραγματικά και νοιάζεσαι κάποιον ..είναι φίλος σου, είναι σύντροφός σου, είναι συνεργάτης σου...δεν έχει σημασία το είδος της σχέσης ...μόνο η αγάπη...την οποία την έχεις πολλάκις δείξει...αυτό σημαίνει ότι ο άλλος γνωρίζει την ύπαρξή της...

Βλέπεις λοιπόν ότι ο άνθρωπος αυτός κάνει κάτι λάθος..θες συμπεριφορά ,θες τρόπο ζωής..

Πρέπει να μιλήσεις να του επισημάνεις το λάθος...το κάνεις γλυκά ,το κάνεις διακριτικά ...έτσι πρέπει ...ο στόχος είναι να βοηθήσεις όχι να πληγώσεις...

Υπάρχουν άνθρωποι όμως που αυτό το διακριτικά δεν το κατανοούν...για την ακρίβεια απλώς το προσπερνούν...

Εκεί ακριβώς δεν πρέπει να διστάσεις ..εκεί ίσως χρειάζεται ένα γερό ταρακούνημα....να γίνεις λίγο πιο σκληρός...ρισκάροντας βέβαια τη σχέση..δεν θα υποδεχτεί κατανοώντας ως κίνητρο το αληθινό σου ενδιαφέρον ο άλλος...Όταν αλήθεια νοιάζεσαι όμως το ρίσκο πρέπει να το πάρεις...γιατί ξέρεις το κίνητρό σου...που δεν είναι άλλο από την αγάπη....Θες να προστατέψεις την υγεία του ,θες να προστατέψεις τη ζωή του, θες να προστατέψεις την ψυχή του...

Κάντο μη  διστάσεις....

Ακόμη κι αν τον χάσεις θα έχεις σπείρει εκείνο το σπόρο ...μακροπρόθεσμα θα πιάσει τόπο...μακροπρόθεσμα θα φανούν οι καρποί στη ζωή του ανθρώπου που αγαπάς...μακροπρόθεσμα χωρίς καν ο ίδιος να το καταλάβει...χωρίς ίσως ποτέ εσύ να το μάθεις θα έχεις συμβάλλει στη βελτίωση του, στην υγεία του και ίσως στην ευτυχία του...

Κάντο λοιπόν και μη διστάσεις ...το πιο σημαντικό όταν αληθινά αγαπάς είναι η ευτυχία αυτού που αγαπάς...μη φοβηθείς να τον χάσεις...

Πρωινοί προβληματισμοί...

Όμορφη μέρα σε όλους...

Α.Τ.