Ίσως και με τις αναμνήσεις...η γη να είναι ένας πολύ ευχάριστος τόπος να ζει κάποιος..

Αναμνήσεις...τους φόρτωσα όλες τις δυσκολίες...για τη διαχείριση της απώλειας...
Σήμερα όμως πάλι σκέφτομαι...και θυμάμαι γεγονότα και ιστορίες παλιές...και αντιλαμβάνομαι ότι τις αδίκησα...Θυμάμαι και χαμογελάω...και η γεύση είναι γλυκιά χωρίς ίχνος πίκρας...Και είμαι σίγουρη χαίρομαι που θυμάμαι...κομμάτια αγαπημένα της ζωής μου...γιατί αυτό ήταν όταν τα ζούσα..Θα ήταν τρομακτικό να ξεχνούσα τη ζωή μου...
Καταλήγω ότι δεν είναι αυτές καθαυτές οι αναμνήσεις...είναι ο χρόνος που μας χωρίζει από αυτές...είναι η αλλαγή πορείας και τα καινούρια όνειρα που κάναμε..είναι οι νέοι στόχοι που αποφασίσαμε να βάλουμε...είναι ότι με κάποιο τρόπο δεν πάψαμε να βαδίζουμε μπροστά...
Τελικά τα πάντα εν σοφία Εποίησε...Άλλωστε και με τη διαγραφή όλα πάνε στον κάδο απορριμάτων αλλά πάντα μπορείς να τα ανασύρεις από κει...καθόλου τυχαίο ε;;;
Το μυστικό είναι με κάθε τρόπο ,με όποιο τρόπο να πας μπροστά...
Μπορείς..

Φιλοσοφίας συνέχεια
Καλό βραδάκι
Άντζυ

Αν δεν υπήρχαν οι αναμνήσεις, η γη θα ήταν ένα πολύ ευχάριστο μέρος να ζει κάποιος...

Απώλειες...λέξη σκληρή...οδυνηρή...
Ένας δρόμος που όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βιώσαμε και θα βιώσουμε...
Αναρωτήθηκα πολλές φορές γιατί δυσκολευόμαστε τόσο με τις απώλειες...άνθρωποι κατά τα άλλα ανεξάρτητοι και δυνατοί...
Νομίζω τελικά ότι για όλα φταίνε οι αναμνήσεις....οι αναμνήσεις αυτές που σκάνε τα βράδια καθώς κλείνεις τα μάτια...αυτές που έρχονται απρόσκλητες μονίμως...
Αν δεν υπήρχαν οι αναμνήσεις, η γη θα ήταν ένα πολύ ευχάριστο μέρος να ζει κάποιος...
Κι αυτό είναι ένα λαθάκι του Θεού ας μου το συγχωρέσει θα του το πω...η απουσία από τον εγκέφαλο του delete...
Του αναγνωρίζω βέβαια ότι μας έδωσε μπόλικο εγωισμό κι αυτό συνήθως σώζει τους περισσότερους...

Φιλοσοφίες καλοκαιρινού μεσημεριού στην πόλη...
Καλό απόγευμα σε όλους
Άντζυ

φωτογραφία pinterest

Δροσιστικό γλυκάκι με λίγες θερμίδες...

Γλυκό γιαούρτι με ζελέ και κομπόστα ανανά
                                                                                   

                                                                                               ΥΛΙΚΑ

• 2 φακελάκια ζελέ ανανά
• 1 κονσέρβα κομπόστα ανανά
• 250gr στραγγιστό γιαούρτι
• 3 ποτήρια νερό (χλιαρό) αναμειγμένα με το χυμό ανανά από την κομπόστα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Φτιάχνουμε το ζελέ ανάλογα με τις οδηγίες συσκευασίας, βάζοντας όμως τα 3 ποτήρια νερό (χλιαρό) αναμειγμένα με το χυμό ανανά.
Χτυπάμε σε ένα μίξερ τις φέτες ανανά κομπόστα με το γιαούρτι.
Ρίχνουμε το μίγμα στο χλιαρό ζελέ και μετά όλο μαζί στη φόρμα.
Τοποθετούμε τη φόρμα στο ψυγείο για 3 ώρες.
Ξεφορμάρουμε σε μία πιατέλα και είναι έτοιμο.

συνταγή από Δημήτρη Σκαρμούτσο

Καλή απόλαυση

Η ελπίδα δεν είναι μια αφελής πεποίθηση ότι όλα θα πάνε καλά...είναι χαρακτηριστικό ανεπτυγμένης συναισθηματικής νοημοσύνης...

Ελπίζω σημαίνει ότι δεν με καταβάλλει το άγχος,δεν υιοθετώ ηττοπαθή στάση όταν κάτι δεν πήγε όπως θα ήθελα..

^{Κοινά χαρακτηριστικά των ανθρώπων με υψηλά επίπεδα ελπίδας είναι}

• η ικανότητα για εύρεση κινήτρων
• η αίσθηση της επινοητικότητας που βοηθά κάποιον στην επίτευξη των στόχων του
• η ικανότητα να δίνει κανείς κουράγιο στον εαυτό του
• η ευελιξία προσέγγισης ενός στόχου με διαφορετικούς τρόπους
• η αποσύμπλεξη από την αίσθηση της μη ικανότητας με:
  • αντικατάσταση των απραγματοποίητων στόχων με άλλους
  • επιμερισμό βαριών καθηκόντων σε μικρότερα και ευκολότερα

Σύμφωνα με μελέτες από πειράματα ψυχολόγων σε ομάδες φοιτητών με ισοδύναμη πνευματική ικανότητα στον τομέα των ακαδημαϊκών επιδόσεων η ελπίδα ήταν η ειδοποιός διαφορά εκείνων που έπαιρναν τελικά τις υψηλότερες βαθμολογίες.

Φωτογραφία Pinterest

πηγή Wikipedia