.....Η ζωή μου είναι σαν ένα καράβι δεμένο σε ένα παλιό μουράγιο, για γερασμένα πλοία....πλοία σκέτα κουφάρια....παλιοσίδερα παλαιών ταξιδεμένων θαλασσών...και περιμένει τι άραγε περιμένει αυτή η ζωή......Μια αναπνοή σου...την αναπνοή της γοργόνας που θα προβάλει ξαφνικά στο παλιό μουράγιο και θα δώσει φως και χρώμα στη μουντή ψυχή μου...και θα αρχίσουν να κινούνται από το φύσημά σου όλα τα παλιοσίδερα των λιμανιών του κόσμου....
ΑΝΩΝΥΜΟΣ
ΑΝΩΝΥΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου