Αν δεν υπήρχαν οι αναμνήσεις, η γη θα ήταν ένα πολύ ευχάριστο μέρος να ζει κάποιος...

Απώλειες...λέξη σκληρή...οδυνηρή...
Ένας δρόμος που όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βιώσαμε και θα βιώσουμε...
Αναρωτήθηκα πολλές φορές γιατί δυσκολευόμαστε τόσο με τις απώλειες...άνθρωποι κατά τα άλλα ανεξάρτητοι και δυνατοί...
Νομίζω τελικά ότι για όλα φταίνε οι αναμνήσεις....οι αναμνήσεις αυτές που σκάνε τα βράδια καθώς κλείνεις τα μάτια...αυτές που έρχονται απρόσκλητες μονίμως...
Αν δεν υπήρχαν οι αναμνήσεις, η γη θα ήταν ένα πολύ ευχάριστο μέρος να ζει κάποιος...
Κι αυτό είναι ένα λαθάκι του Θεού ας μου το συγχωρέσει θα του το πω...η απουσία από τον εγκέφαλο του delete...
Του αναγνωρίζω βέβαια ότι μας έδωσε μπόλικο εγωισμό κι αυτό συνήθως σώζει τους περισσότερους...

Φιλοσοφίες καλοκαιρινού μεσημεριού στην πόλη...
Καλό απόγευμα σε όλους
Άντζυ

φωτογραφία pinterest