Οι Κορυσχάδες είναι χωριό και Τοπική Κοινότητα του Δήμου Καρπενησίου του Νομού Ευρυτανίας. Βρίσκεται 5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Καρπενησίου, σε υψόμετρο 940 μέτρων.
Είναι ενα μικρό παραδοσιακό χωριό κρυμμένο μέσα στο ελατοδάσος, και υπόσχεται να σας μεταφέρει σε άλλες εποχές, χάρη στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του και την παροιμιώδη φυσική ομορφιά του.
Παλιά αρχοντικά, η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου (χτισμένη το 1865), το πέτρινο Σχολείο που χτίστηκε το 1901 με δωρεές μεταναστών και λειτουργεί ως Μουσείο Εθνικής Αντίστασης αποτελούν μερικά από τα αξιοθέατα του χωριού, το οποίο έχει κηρυχθεί διατηρητέος οικισμός.
Το χωριό είχε προπολεμικά μέχρι 600 κατοίκους. Σήμερα έχει λίγους μόνιμους. Παλιά είχε αρκετά σπίτια και πολλά αρχοντικά που έφτιαξαν όσοι ξενιτεύτηκαν στη Βλαχία, Κων/πολη, Αίγυπτο, Αμερική, π.χ., το ήδη ερειπωμένο σπίτι Σαρρή (αριστερά πριν φτάσουμε στην πλατεία) με ιδιότυπη αρχιτεκτονική, με πάχος τοίχου ισογείου ένα μέτρο, με διάδρομο σε κάθε έναν από τους τρεις ορόφους 60 τ.μ. που χτίστηκε το 1865. Σήμερα υπάρχουν περί τα 60 σπίτια αλλά συνεχώς κτίζονται νέα και αναπαλαιώνονται τα παλιά.
Δίπλα από την πλατεία είναι το μεγάλο σχολικό κτίριο που σήμερα είναι αναπαλαιωμένο και ανακατασκευασμένο και λειτουργεί ως μουσείο της Εθνικής Αντίστασης.
Υπάρχουν μέσα τοιχογραφίες της εποχής και έκθεση φωτογραφιών. Σε αυτό το Μάιο του 1944 έγινε το Εθνικό Συμβούλιο με αντιπροσώπους (Εθνοσυμβούλους) από όλη την Ελλάδα.
Καταπράσινα βουνά και ελατοσκεπείς πλαγιές, ρέματα με πλατάνια και συνοδεία κοτσυφιών και αηδονιών, ωραία παραδοσιακά πέτρινα σπίτια.
Το όνομα προέρχεται από την αρχαία λέξη «κόρυς» (=περικεφαλαία). Κατά την αρχαιότητα, στην εδώ τοποθεσία «Καμίνια» πιθανολογείται ότι κατασκευάζονταν πολεμικά όπλα και αντικείμενα.
Ανασκαφές έφεραν στο φως τάφους και δεκάδες κτερίσματα από χαλκό και ορείχαλκο. Στον υπερκείμενο κοντινό λόφο «Παλιόκαστρο» σώζονται ίχνη από τείχη παλιού ανερεύνητου φρουρίου.
Νότια του χωριού και σε μικρή απόσταση, στην περιοχή Κουμάσια, βρίσκεται παλιό μοναστήρι της Παναγίας, που τότε, λεγόταν και «Καταφύγιο» ή Μονή Κουμασιών.
Χτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Στις 20 Ιουνίου 1821 καταστράφηκε από τους Τούρκους και ξαναχτίστηκε με έρανο των κατοίκων. Τον Αύγουστο του 1944 πυρπολήθηκε πάλι, αυτή τη φορά από τους Γερμανούς επιδρομείς και τη θέση του το 1950 κτίστηκε το σημερινό εκκλησάκι με ενίσχυση των Ευρυτάνων της Αμερικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου