



Ανακαλύφθηκε από ανήσυχους ταξιδιώτες που προσπέρασαν τις Μηλιές και τη Βυζίτσα (βρίσκεται 3 χλμ. μετά τη Βυζίτσα). Τα πέτρινα κτίρια, η μεγάλη πλατεία, η κρήνη, ο υπεραιωνόβιος πλάτανος τους έκαναν φανατικούς του χωριού. Η γκρι πέτρα και η πυκνή βλάστηση στα πέριξ του προσδίδουν μια παραμυθένια αύρα.
Οι Πινακάτες είναι ένα πραγματικό ησυχαστήριο.Είναι γεμάτες από πετρόχτιστα ξωκλήσια και εκκλησίες αλλά και πετρόχτιστες πλατείες. Πρόκειται για ένα κατ εξοχήν αγροτικό χωριό. Νότια και προς τη θάλασσα του Παγασητικού κόλπου απλώνονται οι ελαιώνες και τα αμπέλια. Πάνω, προς το βουνό, μηλιές και ήμερες καστανιές, στολίδια του χωριού και βασική απασχόληση των κατοίκων. Τελευταία έχουν ανακαινιστεί παλιά αρχοντικά και κτίρια, που κάποια είναι κατοικίες και άλλα καταλύματα, εστιατόρια και καφενεία.
Αξίζει να επισκεφτείτε την Αγία Κυριακή στο λόφο απέναντι από τις Πινακάτες με τη θέα, από τη μια μεριά στο χωριό και από την άλλη στον Παγασητικό και το Πήλιο. Το παλιό αλώνι, λίγο πάνω από τον οικισμό του Αγίου Αθανασίου, το δάσος της οξιάς με τις πηγές, κομμάτι της προστατευόμενης περιοχής του δικτύου ΦΥΣΗ2000 με κωδικό GR 1430001, το σιδηροδρομικό σταθμό όπου το Τρενάκι του Πηλίου κάνει στάση στις Πινακάτες, στον οικισμό "Ογλάς".

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου