5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Σήμερα πάρτε τον εαυτό σας αγκαλίτσα

Ονειρεύτηκα πως είχα ένα παιδί και παρόλο που ήταν όνειρο κατάλαβα πως αυτό ήταν η ζωή μου. Αλλά το παιδί ήταν ηλίθιο και το έβαλα στα πόδια. Όμως εκείνο ξανατρύπωνε μέσα στην αγκαλιά μου και γραπωνόταν από τα ρούχα μου. Και τότε μου πέρασε η ιδέα πως αν το φιλούσα, αν φιλούσα ο,τι ήταν δικό μου μέσα του ίσως να μπορούσα να κοιμηθώ. Κι έσκυψα πάνω από το τσακισμένο του πρόσωπο.  Ήταν φρικτό..αλλά το φίλησα.

Τώρα ξέρω πως τελικά πρέπει να πάρει κανείς τη ζωή του στην αγκαλιά του.(Άρθουρ Μίλερ από το μετά την πτώση)

Σε ένα συνέδριο γνώρισα έναν ψυχοθεραπευτή με το όνομα Λιοναρντ, και μου είπε: "προσπαθώ να κάνω τους ασθενείς μου να δεχθούν και να εκτιμήσουν τα συναισθήματά τους. Τους μαθαίνω ότι δεν υπάρχουν κακά συναισθήματα. Ο θυμός , ο φόβος, η λύπη, μας προσφέρουν πολύτιμες εμπειρίες για αφύπνιση και ανάπτυξη. Πρέπει να αγκαλιάσουμε όλα όσα είμαστε και να τα βιώσουμε."
Αργότερα άκουσα έναν άντρα άθελά μου να μιλάει σε κάποιον για τη δουλειά του Λιοναρντ:"Άκουσα έναν ψυχοθεραπευτή σήμερα το πρωί που έλεγε ότι πρέπει να ανεχόμαστε τον εαυτό μας".
Ο Λιοναρντ όμως δεν είχε πει να ανεχόμαστε τον εαυτό μας. Είπε να σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Σε αυτή  τη διάκριση βρίσκεται το κλειδί της θεραπείας μας. Το να ανεχόμαστε σημαίνει ότι συμβιβαζόμαστε με κάτι που είναι μισητό, με την ελπίδα να αλλάξει σύντομα. Το να σεβόμαστε όμως σημαίνει να βρίσκουμε την ομορφιά, να την τιμούμε, να την επεκτείνουμε και να ζούμε στη λαμπρότητα ενός πολύτιμου θησαυρού. Η αληθινή θεραπεία αρχίζει με την αυταποδοχή. Πρέπει να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας , να χαιρόμαστε γι' αυτό που είναι και να τον ανεβάσουμε στο πιο ψηλό σημείο , γιατί αυτό του αξίζει.

Βοήθησέ με να βλέπω τον εαυτό μου μέσα από τα μάτια Σου.
Πρόβαλε πάνω μου το όραμα της τελειότητάς μου, έτσι ώστε να μπορώ να την τιμώ
Είμαι ένα θαύμα της αγάπης.
Είμαι τέλειος όπως με έπλασε ο Θεός
(Απόσπασμα απο το βιβλιο μια βαθιά ανάσα ζωής του Alan Choen)