Όποιος πάψει να ονειρεύεται, έχει πάψει και να ζει…Μόνο όποιος πληγώνεται, ζει.. Η σκέψη πως μπορούμε να υπομείνουμε το αβάσταχτο είναι ένας από τους λόγους που μας δίνουν τη δύναμη να συνεχίζουμε να προχωράμε.

Τη ζωή μας δεν την καθορίζουν οι δυσκολίες που συναντάμε΄την καθορίζουν οι ικανότητές μας να τις ξεπερνάμε…Εμείς είμαστε η δύναμη. Πρέπει να προσπαθήσουμε αν παραμερίσουμε κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στο δρόμο μας κι όχι να χαθούμε στο λαβύρινθο…Αυτή είναι η άποψή μου για τη ζωή, αυτή η επιλογή μου, αυτή και η ευθύνη μου.

“Με την πνοή του ανέμου” του Γιώργου Πολυράκη